Bob Dylanen Isisen letra

Aurki Itzazu Zure Aingeru Kopurua

  • Isisekin ezkondu nintzen maiatzaren bostean
    Baina ezin nion luzaroan eutsi
    Beraz, ilea moztu nuen eta berehala abiatu nintzen
    Herrialde ezezagun basatiarentzat, non ezin nuen gaizki egin

    Iluntasun eta argizko leku altu batera iritsi nintzen
    Banaketa-lerroa herriaren erdialdea zeharkatzen zuen
    Nire ponia eskuineko zutoin batera lotu nuen
    Garbitegi batera sartu nintzen arropa garbitzera

    Izkinako gizon bat hurbildu zitzaidan partidu baterako
    Berehala jakin nuen ez zela arrunta
    Harrapatzeko erraza den zerbaiten bila al zaude esan zuen
    Esan zuen, ez dut dirurik, esan zuen, hori ez da beharrezkoa

    Gau hartan abiatu ginen Iparraldeko hotzara
    Nire manta eman nion, bere hitza eman zidan
    Esan nion, nora goazen, laugarrenerako itzuliko ginela esan zuen
    Esan nuen, hori dela inoiz entzun dudan berririk onena

    Turkesaz pentsatzen ari nintzen, urrez ari nintzen pentsatzen
    Diamanteetan eta munduko lepokorik handienaz pentsatzen ari nintzen
    Arroiletan barrena ibiltzen ginenean, hotz deabruan barrena
    Isisi buruz pentsatzen ari nintzen, nola uste zuen hain arduragabea nintzela

    Nola esan zidan egunen batean berriro elkartuko ginela
    Eta gauzak bestelakoak izango ziren ezkontzen ginen hurrengoan
    Bakarrik zintzilikatu eta bere laguna izango banintz
    Oraindik ez ditut gogoratzen esandako gauzarik onenak

    Izotzean sartuta dauden piramideetara iritsi ginen
    Esan zuen, aurkitzen saiatzen ari naizen gorputz bat dago
    Egiten badut prezio ona ekarriko du
    «Orduan jakin nuen zer zuen buruan

    Haizea uluka ari zen eta elurra izugarria zen
    Gaua moztu dugu eta egunsentia moztu dugu
    Hil zenean kutsakorra ez zela espero nuen
    Baina aurrera jarraitu behar nuela erabaki nuen

    Hilobian sartu nintzen, baina kutxa hutsik zegoen
    Ez zegoen bitxirik, ez ezer, hartu nindutela sentitu nuen
    Nire bikotea jatorra besterik ez zela ikusi nuenean
    Haren eskaintza onartu nuenean erotu egin behar nintzen

    Bere gorputza jaso nuen eta barrura eraman nuen
    Zulora bota zuen eta estalkia berriro jarri nuen
    Otoitz azkar bat egin nuen eta pozik sentitu nintzen
    Orduan itzuli nintzen Isis aurkitzeko, maite dudala esateko

    Han zegoen erreka igotzen zen belardian
    Loak itsututa eta ohe baten beharra
    Ekialdetik sartu nintzen eguzkia begietan nuela
    Behin madarikatu nion, eta aurrera egin nuen

    Esan zuen, non egon zara? Esan nuen, leku berezirik ez
    Esan zuen, desberdina dirudizu, esan nion, beno, uste dut
    Esan zuen, joan zara, esan nion, hori naturala da
    Esan zuen, geratuko zara? Esan nion, bai, egin dezaket

    Isis, oi, Isis, haur mistikoa
    Zuregana eramaten nauena erotu egiten nauena da
    Oraindik gogoan dut nola irribarre egin zenuen
    Maiatzaren bosgarren egunean euri zaparradapeanIdazlea/k: Bob Dylan, Jacques Levy
    Argitaletxea: Universal Music Publishing Group
    Lizentziapean eta emandako letrak LyricFind


Aurki Itzazu Zure Aingeru Kopurua





Ikusi Ere: